Edgar Morin manar fram filosafane som opplyste og gav næring til livet og tanken hans: Heraklit, Montaigne, Pascal, Spinoza, Rousseau, Hegel, Marx, Freud, Jung osv."Utan filosofane mine ville eg vere og ville eg berre vite å ha underingar, redsler, vedunder med dei har dyrka og formulert undringane mine, redslene og vidundrane mine. Dei har nært livet mitt ved å nære tanken min, og tanken min forma ut ifrå dei har nært livet mitt på eit heilskapleg vis. Derifrå det naudsynte i dag, som sagt, av å erkjenne skuldrene mine og å uttrykkje det eg erkjenner". "Hegel blei straks nær meg. Eg såg der ein tenkjar som stilte seg andlet til andre med motseiingane. Eg såg meg sjølv riven sund i motseiingane: trua, tvilen, håpet, vonløysa. Eg levde og i motseiinga, eit ord som kom vel med i åra med krig ot motstandskamp, mellom å leve og å overleve." Edgar Morin. Morin nemmner og i boka kva nokre nordmenn gjorde i Berlin på vårparten i 1945
