«Hødnebøs grepp är att vara kortfattad. Ur det tillknäppta tilltalet växer en självkänsla fram. En lyrisk värld där upprepningen är ett huvudsakligt modus. Där det handlar om att förhålla sig till något som redan existerar. Hon skriver en hisnande slags dikt, som jag skulle vilja kalla vertikal . till skillnad från mången samtida dikt, som lägger sig horisontellt över sitt innehåll. Här går rörelsen uppåt och nedåt, i ascension och descension. Med brasklappen att ascensionen är av profan art.»
- Björn Kohlström, Bernur
«[D]iktene i Nytte og utførte gjerninger fremstår åpnere, men samtidig enda mer bestemte enn i tidligere samlinger. Dikterjegets verdensholdning er skeptisk, hun slår fast at «den machiavelliske verden tar større og større plass». Samtidig holdes handling, det å «bruke verbet,/ ikke leve som en mumie», frem som et ideal. Å bruke verbet, å skrive, synes for Hødnebø å være ensbetydende med å ta hele den nå- og fortidige verdens ustadighet i øyesyn.»
- Carina Elisabeth Beddari, Klassekampen
«Hødnebøs dikt er selvgranskende gåter som belyser livets paradokser.»
- Espen Stueland, Klassekampen
6 av 6 hjerter «Diktekunsten til Hødnebø viser at håp og drømmer tilhører tiden som et abstrakt system, skapt av mennesker. Evnen til å forestille oss andre, mulige verdener er felles for dikterne, filosofene, vitenskapskvinner og menn.»
- Gro Jørstad Nielsen, Bergens Tidende
«Historie, hukommelse og forståelse er tre av pilarene i Tone Hødnebøs nye diktsamling. Igjen viser hun sitt karakteristiske, poetiske grep, på de store linjene, de talende detaljene. Hun henter inn håndplukkede historiske skjebner . gjerne tilsidesatte kvinners: konkubiner og kjemikere, og matematikere: Teano, Lovelace og Noether. Hun leker med paradoksale, interessevekkende utsagn: Om kroppen: «. hjertet, som er det mest kompliserte organet, er begynnelsen på slutten». Og om verden.»
- Juryen, Kritikerprisen 2016
«Tone Hødnebø med ny diktsamling etter åtte år er ei .storhending i norsk lyrikk: Lærde og utfordrande dikt, ofte i språk henta frå realvitskap, som tvingar lesaren til å sjå stadig nye samanhengar og stilla spørsmål ved etablerte posisjonar. [...] Tone Hødnebø skriv eit uvanleg godt og stilsikkert riksmål, med sans for dei fine valørane i språket.»
- Knut Ødegård, Vårt Land
«Diktsamling som appellerer ved sin pragmatiske tittel og sin poetiske-intellektuelle tenkemåte. Med ein sjølvgranskande skrivemåte og eit blikk på tid, minne og sanning kommenterer Hødnebøs dikt indirekte haustens snakkis 'verkelegheitslitteratur', mellom anna slik: 'Minst én av oss husker feil / og fortiden skrives om til framtid.'»
- Margunn Vikingstad, Morgenbladet
«Tone Hødnebøs dikt gir svimlende innsikt i personlig sannhet.»
- Tom Egil Hverven, Klassekampen
